خرید مجموعه تلویزیونی قصه های تا به تا زی زی گولو

شماره مجوز: ۶۱۲۳۶ – ۱۵۴/۸۱

نام مجموعه: سریال عروسکی قصه های تا به تا ( زی زی گولو )|

سال و کشور تولید کننده: ۱۳۷۳، ایران|

فرمت: Dvd – Vob|

کیفیت: بسیار خوب|

نوع تصویر: Normal Screen|

رزولیشن تصویر: ۷۲۰*۵۷۶|

تعداد قسمتها:۱۷قسمت|

میانگین زمانی هر قسمت: ۲۵ تا ۴۵ دقیقه|

زمان کل مجموعه:۵۰۰ دقیقه|

تعداد دیسک:۴ دی وی دی|

توضیحات: بعضی قسمت ها با هم ترکیب شده اند و در نتیجه زمان بیشتری دارند|

بازیگران و نقش آنها

لیلی رشیدی در نقش خانومی (مادر خانومی)

امیر حسین صدیق در نقش مهندس (الف کلانتر)

آزاده پور مختار در نقش زی زی گولو

مریم سعادت در نقش اعظم جمالی

رضا فیاضی در نقش جمال آقا جمالی

مانی نوری در نقش امیر آقا جمالی

رضا بابک در نقش های متفاوت (پیرمرد کهنسال/فروشنده تلویزیون/پدر خانومی/رفتگر)

محمود بصیری در نقش آبدارچی

بازیگران مهمان:

زنده یاد جمشید اسماعیل خانی – مهری ودادیان – افشین سنگ چاپ – مرضیه برومند – افسانه چهره آزاد

قصّه‌های تابه‌تا (که عامیانه با نام شخصیت اصلی آن زی زی گولو شناخته می‌شود)، عنوان سریال تلویزیونی بود به کارگردانی مرضیه برومند که نخستین بار شبکه دو سیمای جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۷۳ در ۳۰ قسمت، صبح‌های جمعه اقدام به پخش آن کرد. مخاطب این سریال را عمدتاً رده سنی کودک و نوجوان تشکیل می‌داد.

شخصیت محوری سریال عروسکی است به نام زی زی گولو آسی پاسی دراز کوتاه تابه‌تا که از سیاره ناشناخته‌ای به زمین آمده و مهمترین توانایی او این است که با خواندن ورد « زی زی گولوآسی پاسی دراکوتا تابه‌تا’ (دراز کوتاه)’»، کارهای خارق‌العاده انجام می‌دهد. این سریال در میان کودکان و نوجوانان ایران و حتی رده سنی بزرگسال شهرت و محبوبیت زیادی پیدا کرد به گونه‌ای که واژه زی‌زی گولو به فرهنگ گفتاری مردم نیز راه یافت.

زی زی گولو آسی پاسی دراکوتا تا به تا، به زبان آوردن این ورد جادویی آهنگین هنوز هم دلنشین است؛ انگار منتظر باشی محبوب ترین عروسک دهه ۷۰ هر آن جلوی چشمانت ظاهر شود یا در یک چشم به هم زدن، غیب شود و مجبور باشی مثل مادرخانومی همه خانه را زیر رو کنی تا ردی از این موجود بازیگوش و دوست داشتنی پیدا کنی.

او با شیرین زبانی هایش توانست جایی ماندگار در دل بچه های ۶۰ و ۷۰ برای خودش باز کند. با زی زی گولو در یکی از روزهای بهار در دفتر کار مرضیه برومند دیدار کردیم. وارد دفتر که شدیم، تا به تاها مثل رنگ های رنگین کمان بغل به بغل کنار یکدیگر روی کاناپه نشسته بودند و به ما لبخند می زدند. سردمدارشان هم زی زی گولوی دوست داشتنی خودمان بود که از شیرینی نگاه و لبخندش ذره ای کم نشده بود.

می دانیم که خیلی از عروسک های دوست داشتنی دوران کودکی مان یا نابود شده اند یا مدت هاست حال و روز خوشی ندارند. به آنجا رفتیم تا قصه نجات زی زی گولو را از زبان خالقان این عروسک محبوب بشنویم.

از زمانی که صدا و سیمای جمهوری اسلامی آغاز به کار کرد و حتی در سال های پیش از انقلاب، همه کارها تولیدات داخل تلویزیون محسوب و به تهیه کنندگان داخل صدا و سیما واگذار می شدند. برومند تعریف می کنند تهیه کنندگانی که در استخدام رسمی صدا و سیما بودند، پروژه هایی را شروع می کردند که بیشتر فرم پلاتویی داشتند. شاید بشود گفت مدت زمن زیادی نیست که دوربین های پرتابل کار را آسان تر کرده اند.

شما یادتان نمی آید اما دوره و زمانه ای بود که برای ضبط برنامه ها بیرون از سازمان صدا و سیما، حتما لازم بود یک واحد سیار گروه عوامل تولید را همراهی کند. از زمان ریاست علی لاریجانی در سازمان صدا و سیما تصمیمات جدیدی گرفته شد از جمله اینکه صدا و سیما تولیداتش را به تهیه کنندگان خارج از سازمان واگذار کند.

تقریبا کسی نیست که قصه تلاش بی وقفه عادل بزدوده برای ساخت تا به تاها به ویژه زی زی گولو را نداند؛ روزهای شلوغ و شب بیداری هایی که پر شده بود از اتودهای مختلف عروسکی که قرار بود به زودی متولد شود. با این همه، وسواس کارگردان سختگیر و سختکوشی طراح عروسک باعث شد نتیجه کار درخشان از کار دربیاید.

نزدیک به دو دهه از آن روزها گذشته و فکر می کنیم اگر قرار باشد روزی عروسکی جدید و به اندازه زی زی گولو متفاوت به دنیای کودکان معرفی شود، آیا عادل بزدوده هنوز هم همانقدر انرژی و حوصله برای خلق یک عروسک تازه دارد یا نه.

بزدوده هم به سوال مان جواب داد، هم خاطره ای برایمان تعریف کرد که به پیش از تولد زی زی گولو برمی گشت: «اولا من با هر کارگردانی کار نمی کنم. به همین دلیل محدوده کاری ام مشخص است چون شعور و نوع نگاه کارگردان به اثر برای من خیلی مهم است که اکثرا هم فاقد این ویژگی ها هستند. بنابراین، خیالم راحت است که یک آدم سختگیر و فهیم بالای سرم هست که مرا راه می انداز.

خب من فکر می کنم اینکه یک نگاه تیزبین و ظریف بالای سرم هست که از بیرون مرا می بیند و بر کارم نظارت دارد، بکرترین موقعیت برای یک هنرمند است. وقتی وارد کاری می شوم، سعی می کنم تمام توانم را به کار ببندم اما آن راهنمایی ها برای من ارزش بکرتری دارد تا اینکه بخواهم صرفا قراردادی برای طراحی یک عروسک ببندم و بعد از تحویل، همه چیز تمام شود. چنین عروسکی هیچ خاصیتی ندارد. وقتی این نگاه وجود داشته باشد، اثری ماندگار خلق می شود. یادم می آید قبل از اینکه ماجرای اسم زی زی گولو پیش بیاید، سفری به پاکستان داشتیم.

خانم برومند در هواپیما تلنگری زد به اینکه یک چنین عروسکی با این ویژگی ها می خواهیم. صحبت های ما در این باره ادامه پیدا کرد و چهار ماه طول کشید. یادم می آید در اتودهای اولیه از یک عروسک لاک پشت مانند که قبلا در یک نمایش اسپانیایی دیده بودیم، شروع کردیم و به چنین موجودی رسیدیم. وقتی چنین نگاه مسئولانه ای به کار وجود داشته باشد، دیگر طبعا آدم نمی تواند با هر کسی کار کند.»