داستان سریال در حاشیه ۲
این فصل در زندان میگذرد و داستان چهار نفر از شخصیتهای فصل اول در حاشیه را روایت میکند که در یک اردوگاه دوران محکومیتشان را سپری میکنند و با سابقهدارها سر و کار دارند. این بار در این سریال دکتر هومن صحرایی در زندان در اثر اتفاقی با «تیمور بینابینی» خلافکار معروف اشتباه گرفته میشود و این باعث وقوع ماجراهایی میشود...
نقد و بررسی سریال در حاشیه ۲
با استفاده از نوشته های هوشنگ صدفی
مهران مدیری در این اثر فضای زندان را برای پرداختن به شخصیتهای قصهاش انتخاب کرده تا مثل سری اول با اعتراض پزشکان روبهرو نشود. به دیدگاه منتقدان گرچه ساخت سری دوم یک اثر سخت است، زیرا کارگردان و نویسنده باید به دنبال خلق فضاهای جدید باشند، اما با این حال مدیری توانسته با وجود محدودیتهایی که داشته، یک سریال طنز قابل قبول بسازد.
مهران مدیری، برخلاف تولیدکنندگان برنامههای طنز تلویزیون، میداند بالاخره شترها را کجا بخواباند. در مثل مناقشه نیست اما واقعیت این است . سری دوم مجموعه ” در حاشیه ” آن چنان هم طناز نیست. شاید برخی به احترام مهران مدیری از این جملات یا نقدها برتابند اما واقعیت این است گاهی تسلیم خواسته بزرگان هنری میشویم و کمتر جسارتی به نقد مجموعههای ضعیف آنها داریم شاید یک دلیلش تجربه و توانمندی کارگردان، نویسنده و بازیگران باشد اما این طور نیست، مخاطبان از بزرگان عرصه هنر انتظارات بیشتری دارند؛ چرا که امضای آنها در چارچوب مبادلات هنری به عنوان یک “برند تجاری” ارزش و اعتبار دارد؛ چرا که خرج کردن نادرست از سرمایه معنوی هنرمندان میتواند به کارنامه هنری آنان لطمه وارد کند.
کاهش بازیگران
در مجموعه اول « در حاشیه » تنوع بازیگران زن و مرد تا حدودی دست کارگردان را در ارایه میزانسن متنوع و جذاب باز گذاشته بود اما در این برنامه نقش آفرینان کمتری حضور دارند که موجب شده تکرار بازی شخصیتهای اصلی، نوعی دلزدگی در مخاطب ایجاد کند. شاید به این دلیل توان بازیگران در ارایه لحن و لهجههای ماندگار قسمت اول، شیوه بازی و فیگورهای تکراری بیش ازحد مخاطبان را آزار میدهد؛ به طور مثال میمیک چهره “بهروز عشقی” به خاطر تکرار در موقعیتهای مختلف، کلیشهای شده حتی زهتاب نیز در مجموعه توان خلق تکیه کلام جدید را ندارد.
البته یک اتفاق جالب در مجموعه رخ داده و آن هم تغییر ماهیت شخصیتی “هومن صحرایی” در قالب شخصیت “تیمورخان” است؛ شخصیتی که در قسمت اول فرد منطقی قلمداد میشد، حال فرد نابهنجاری شده است. یقینا کاهش تعداد بازیگران طناز و عدم ورود شخصیتهای طنز جدید به فضای زندان از جذابیت آن کاسته است.
دیالوگ ها و تکیه کلام ها
نمیدانم چه اتفاقی افتاده که شخصیت زهتاب با آن شخصیت دوستداشتنی و کلمات قصار به یاد ماندنی در بخش اول، این گونه ابتر شده و بدتر از آن شخصیتها به سمت افراد ابله تنزل پیدا کردهاند. هرچند انتظار این بود در فضای لمپنی زندان، تکیهکلامهای متنوع و خاص در حد خطوط قرمز رسانه ملی بازآفرینی شود و گرنه این طوری برخی از مخاطبان آرزو دارند برای سلامت روانی و انبساط خاطر سری به زندانها بزنند.
ناگفته نماند مهران مدیری، با هوشمندی شخصیت معتدل و منطقی، “هومن صحرایی” را در فضای زندان تبدیل به فردی مجرم میکند که افراد خلافکار از او (سیامک انصاری) وحشت دارند. این خلاقیت کارگردانی را میرساند که توانسته القاء کند افراد منطقی معمولا در زندان تلف میشوند!
نقص مجموعه طنز در حاشیه ۲
برخلاف نگاه بدبینانه مردسالارانه که در هر ماجرایی پای زنان در میان است، خوشبختانه در زندان مدیری ردی تاثیرگذار از زنان را نداریم. این موضوع شاید نقص مجموعه طنز باشد که نتوانسته با ایجاد گرههای فرعی، پای زنان بازیگر را به قصه بکشاند. هرچند ملاقات های گاه و بیگاه خواهر هومن، وکیل و خانواده بهروز عشقی این حس را ایجاد نمیکند.
شاید هم نویسندگان قصه ” در حاشیه ” نتوانستند از فضای زندان بهره کافی را برای ایجاد چالش درونی و بیرونی با شخصیتهای زندانی ببرند وگرنه در فیلمهای زندان محور با استفاده از فضای زندان و ایجاد گرههای فرعی، برنامه های قابل توجهی ساخته شده که اقبال مخاطبان را هم در پی داشت؛ به طور مثال فیلم سینمایی “دهلیز” و “حبیب” از جمله آنهاست. باید پذیرفت اردوگاه هیچ تناسبی با زندان واقعی ندارد پس فراموش کنیم که قصه در زندان اتفاق میافتد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.