شماره مجوز: ۴۹۷۱۲۱ – ۱۵۵/۹۷
نام مجموعه: سریال تلویزیونی پدر |
سال و کشور تولید کننده: ۱۳۹۷-۱۳۹۶، ایران|
فرمت: Dvd – Vob|
کیفیت: عالی|
نوع تصویر: Full Screen|
رزولیشن تصویر: ۷۲۰*۵۷۶|
تعداد قسمتها:۳۲ قسمت|
تعداد دیسک:۵ دی وی دی|
توضیحات: با آرم شبکه دو سیما و بدون تبلیغات|
بازیگران:
ریحانه پارسا (لیلا شریفی)
سینا مهراد (حامد تهرانی)
مهدی سلطانی (علی تهرانی – پدر حامد)
لعیا زنگنه (شریفه – مادر حامد)
نیما رئیسی (مسعود شریفی – پسرعموی لیلا)
ساناز طاری (نیکا – دوست لیلا)
مهتاب شیروانی (عاطفه – دوست لیلا)
شهاب مهربان (کامران – دوست لیلا)
پوریا سلطان زاده (امیرحسین – دوست حامد)
الهام طهموری (مهتاب – خواهر حامد)
کاوه خداشناس (محسن – شوهرخواهر حامد)
مجید مشیری (منصور شریفی – پدر لیلا)
مژگان ترانه (مینا – مادر لیلا)
مسعود فروتن (ناصر شریفی – عموی لیلا)
اکبر رحمتی (عمو اکبر)
بیژن امکانیان (توفیق – همکار علی تهرانی)
آزاده صمدی (صداپیشه روانشناس)
نویسنده:
حامد عنقا
کارگردان:
بهرنگ توفیقی
معرفی و بررسی سریال پدر
پدر نام یک مجموعه تلویزیونی ایرانی به کارگردانی بهرنگ توفیقی و نویسندگی و تهیهکنندگی حامد عنقا است که در سال ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ تولید شدهاست. این سریال قرار بود در ماه رمضان ۱۳۹۷ پخش شود اما از ۲۵ تیرماه سال ۱۳۹۷ از شبکه ۲ پخش شد.
خلاصه داستان:
لیلا شریفی دختری پر سر و صدا و شلوغ طی یک حادثه ناگهانی، عاشق پسر مذهبی هم دانشگاهی خود میشود و در دو راهی سختی برای تصمیمگیری قرار میگیرد. او که تا دیروز در پی بی آبرو کردن این پسر مذهبی بوده، حالا به دنبال اوست تا با او صحبت بکند…
نقد و بررسی سریال پدر
ساختارشکنی و تلاش برای به تصویر کشیدن بخشهایی از جامعه که تلویزیون کمتر آینه ای برای آنها بوده، در کنار حرکت جسورانه حوالی خطوط قرمز ویژگی هایی است که در آثار عاشقانه تلویزیونی کمتر دیده شده است.
” پدر ” روایتگر زندگی حامد پسر مذهبی و سر به راهی است که مثل اکثر متدینینی که سریالها آنها را به تصویر می کشند، از طبقه ضعیف و فقیر جامعه نیست. سرانجام سریالی در سیما ساخته شده که شخصیت کارخانه دار با خانه آنچنانی و زندگی متمولانه اش، فردی ۶ تیغه و آدم بده سریال نیست که بخواهد به مردم ثابت کند با در پیش گرفتن زندگی اسلامی، تنها فقر است که به دست می آورند و ثروت برای شخصیت های منفی است که از راه حرام به دستش آورده اند.
این سریال تصویر مثبتی از یک خانواده غنی به نمایش می گذارد و مذهبی هایی را نشان می دهد که سرانجام کلیشه رایج سالهای سال را در هم می شکنند و خداراشکر نه تنها دستشان به دهانشان می رسند که خیر و نیکوکار هم هستند. تجارت را حتی در سطح بین الملل هم دنبال می کنند و از سوی دیگر حواسشان به مشکلات طبقه ضعیف هم هست.
” پدر ” در بخش هایی از خود نه تنها به خطوط قرمزی که به نظر می رسد بیشتر زاییده خودسانسوری و محافظه کاری سریال سازان است نزدیک می شود بلکه در برخی مواقع از آنها عبور هم می کند؛ در سریال ” پدر ” هم فضایی که گاه در دانشگاه ها برای منزوی کردن افراد مذهبی ایجاد می شود می بینیم، هم شیطنتها و بی پروایی های دختران نسل جدید و هم عاشق شدن و سیر تغییر و تحول یکی از همان دختران.
رفتن سراغ این مضامین به خلق عاشقانه ترین سکانس هایی انجامیده که در سالهای اخیر تلویزیون بی سابقه است؛ لیلا همان دختر بی پروا و بی قیدی که به سادگی از استاد دانشگاه تا هم کلاسی اش را مورد اذیت و آزار قرار می داد، همان بی پروایی را در ابراز عشق خود به حامدی که از تفکر و سبک زندگی دیگری می آید به کار می بندد و مشکلات خانوادگی اش در پناه بردن او به خانواده حاج علی تهرانی موثر واقع می شود.
همواره بهترین آثار نمایشی تاریخ چه در داخل و چه خارج کشور درباره شخصیت هایی بوده که کارهای منحصر به فردی کرده اند و زندگی شان متفاوت با افراد معمولی و روزمرگی هایشان بوده است. مثل کاراکتر حامد که از خانواده ای مذهبی است و طبیعی است که در شرایطی که توسط دخترهای دانشگاه دوره می شود؛ لحظه ای خون به مغزش نرسد و تصمیم غیرمعمولی بگیرد. اگر بنا باشد کاراکترهای آثار نمایشی منطقی ترین و دقیق ترین تصمیمات را بگیرند و کوچکترین اشتباهاتی نکنند، نه شخصیت ها، باورپذیر می شوند و نه درامی شکل می گیرد. بلکه ربات هایی را شاهد هستیم که بر اساس محاسبات ریاضی، جلو می روند.
صحنه پریدن حامد از پنجره طبقه اول به پایین و جنجالی که بعد از آن در فضای مجازی و رسانه ها به پا شد، گرچه قدری با شیطنت همراه بود اما ثابت می کند که ” پدر ” در همان سه قسمت اول در ابعاد وسیعی دیده شده و نیازی به گذشتن چندین قسمت و تبلیغات متعدد نداشته تا مخاطب جذب کند.
آیا سریال پدر، کپی از فیلم دلشکسته است؟
قصه سریال به سرعت درهمان قسمت اول روایت میشود و با ریتمی نسبتاً تند مخاطب را درجریان آشی که برایش پخته قرار میدهد. به مرور مشخص میشود دختری با زندگی تینایجری و بدون چهارچوب عشق قطب مخالفش میشود. دختری دانشجو که با دوستان همکلاسیاش باندی تشکیل دادهاند و مانند بچههای دبیرستانی سؤالات امتحانی را از استادشان(البته به شیوهای نوین!) میدزدند.
برای خودشان خوشاند و مانند فیلمهای جوانانه دهه۸۰ سینما با ماشین در خیابانهای شهر مسابقه میگذارند و نهایتاً دختر داستان که مسابقه را باخته خودرویش را (که برای کم خرج بودن رنو است!) آتش میزند! همینقدر کلیشهای و سادهانگارانه! سکانسهای مربوط به باند دختر-پسری سریال در چند سکانس دیگر هم ادامه مییابد.
چند سکانس ثابت در انتهای کلاس که حتی محل نشستن دختروپسرها ثابت است و قرارومدارهایشان را میگذرانند و پس از چند متلک درباره پسرمذهبی داستان، برنامه پارتی شبانه را مچ میکنند. بیایید درباره سکانس معروف پرش پسر مذهبی از پنجره صحبت نکنیم! به اندازه کافی دربارهاش گفتهاند و حرص اهل فن را درآورده است! یادش بهخیر روزگاری پنجرههای دانشگاهها را مسدود میکردند که کسی نتواند از آن سقوط آزاد بکند!
احتمالاً نویسنده محترم قصد داشته ورژن دهه۹۰ ماجرای یوسف و زلیخا را در دانشگاه درآورد اما وسعش نرسیده و مجبور شده با یک سقوط آزاد جمعش کند! هرچند همین سکانس و سکانسها که سوژه رسانهها شد، باعث مطرح شدن سریال شد و همین مسائل فرامتنی باعث توجه جوانان به این مجموعه شد.
احتمالاً به همین خاطر است که نویسنده سریال بدش نیامده این حواشی ادامه پیدا کند و ناگهان خبرگزاری دانشگاه آزاد در حرکتی خودجوش(!) گزارشی منتشر کرد و مدعی شد که داستان پدر از زندگی واقعی نویسندهاش برگرفته شده است و بعد از رسانهای شدن دوباره سریال بهواسطه این گزارش، عنقا آن را رد کرد!
انتقادات به سریال پدر به قدری زیاد است که در اتفاقی کمنظیر رسانههای غیرهمسو به لحاظ سیاسی هم نسبت به آن واکنش منفی نشان دادهاند. عنقا درپاسخ به تم تکراری دوگانه عشق پسرمذهبی و دختر غیرمذهبی گفته این روندی است که از تنهایی لیلا آغاز شده و به پدر رسیده است و به نوعی پدر، اسپینآف تنهایی لیلاست!
باید از عنقا پرسید اگر این اسپینآف است پس باید مجموعههای شما را اسپینآف «دلشکسته» و حتی «درپناه تو» نامید! آیا دریافت مجوز ساخت سریال در تلویزیون به همین سادگی است؟ این که با برداشت دهه نودی از روایات مختلف یک سریال ساخت؟ یعنی اگر ماجرای معروف شیخ رجبعلی خیاط را با تغییر نام شخصیتها درقالب یک فیلمنامه بگنجانیم ماهم میتوانیم برای تلویزیون سریال بسازیم؟ کسی با تصویری کردن روایات مشکلی ندارد ولی آیا مدیوم سینما و تلویزیون با منبر یکی است؟
با حرفهای گلدرشت میتوان درام ساخت؟ شاید بنا بر دوگانه عشق پسر مذهبی و دختر غیرمذهبی و حواشی آن، تعدادی از مخاطبان جوان پیگیر آن شوند ولی آیا سازندگان این مجموعه از سطح کیفی کارشان راضیاند؟ باگهای داستان و شخصیتپردازی غلوآمیز پدر آنقدر زیاد است که نمیشود به همه آنها پرداخت. ای کاش نویسندگان سریالها و مدیران سیما متوجه بشوند که خلق و نمایش شخصیتهای سیاه و سفید در روزگاری که مرز خوبی و بدی به تار مویی بند است با این شیوه گل درشت و شعاری کارکرد عمیقی نخواهد داشت.
پدری پولدار و اهل خدا و پیغمبر که بنز سوار میشود به همراه مادری که فعال اجتماعی است و البته آرایش صورتش هم در صورت مخاطب میخورد فرزندی دارند که امامزادهای سینمایی است؛ امامزادهای خوب و دستنیافتنی که بیشتر شبیه فیلمهای تخیلی است. لطفاً از تخیل فاصله بگیرید و شبیه به جامعه فیلم و سریال بسازید.
با همه تفاسیر، هم اکنون می توانید سریال پدر را با بهترین کیفیت و در بسته بندی نفیس از فروشگاه اینترنتی طنین تهیه فرمایید.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.