شماره مجوز: 99/56-136487
بازیگران:
هادی عامل هاشمی
رابعه اسکویی
جواد خواجوی
شهرام قائدی
پریسا مقتدی
شاهو رستمی
سیمین بهفر
الهه جعفری
سیاوش مفیدی
علیرضا مسعودی
و…
نویسنده و کارگردان:
علیرضا مسعودی
خلاصه داستان سریال نوروز رنگی
نوروز رنگی داستان یک خانواده در محله ای فقیر نشین در مشهد را در سال 1367 روایت می کند. این خانواده 9 نفره زندگی ساده ای دارند و پدر خانواده از شخصی طلبکار است که به جای پول، به او یک تلویزیون رنگی امانت می دهد تا پولش را جور کند. در دهه شصت، داشتن تلویزیون رنگی یک مزیت بزرگ به حساب می آمد و به همین دلیل، خانواده های همسایه، برای دیدن برنامه های این تلویزیون، مدام به خانه صادق آقا می آیند.
بعد از چند روز، آقا صادق به همراه خانومش و چند تا از بچه ها تصمیم می گیرند به یک مسافرت نوروزی بروند. جواد، فرزند بزرگ آقا صادق، در غیاب وی، مسئولیت نگهداری از تلویزیون رنگی را دارد. اما بعد از آمدن دایی ویجی اوضاع کمی فرق می کند. آنها یک شب ویدیو اجاره می کنند و شروع به دیدن فیلم میشوند، اما دایی ویجی که از دیدن فیلمهای بروس لی جوگیر شده، ناخواسته سبب شکستن تلویزیون رنگی می شود.
از اینجا، ویجی، جواد، جعفر و دوستانشان تصمیم می گیرند، خانه های خودشان را به زوار مشهد اجاره بدهند تا بلکه بتوانند تا قبل از بازگشت آقا صادق، پول تعمیر تلویزیون را تامین کنند.
نقد کوتاهی بر سریال “نوروز رنگی”
نوروز رنگی یکی از سریال هایی بود که در بحبوحه کرونا و در ایامی که مردم چندان دل خوشی از زندگی نداشتند، توانست لبخند کوچکی بر گوشه لبان مخاطبان بنشاند. سریالی که سادگی ها و بی شیله پیلگی های دهه شصت را روایت می کرد. هر چند انتخاب یک محله فقیر نشین در حاشیه شهر، نمی تواند به درستی فضای مشهد در آن سالها را ترسیم کند، اما شاید همین هم غنیمت باشد.
اگر در ژرفای سریال نوروز رنگی دقت کنیم، سعی داشته فضایی را از سریال پایتخت عاریه بگیرد تا بدینوسیله اولین شرط موفقیت خود را تضمین کرده باشد. فضایی که حتی از همان تیتراژ ابتدایی، موسیقی متن و مواردی دیگر میتوان بهراحتی متوجه آن شد. البته اشکالی ندارد. به هر حال سریال پایتخت، یکی از سریال های خوش ساخت و پرطرفدار تلویزیون ایران است و چه بهتر که آثاری از این دست زیاد داشته باشیم. شاید اینگونه مخاطبان هم بیشتر به سمت تلویزیون روی بیاورند.
اما به هر حال، اگر خود سریال ها هم حرف بیشتری برای گفتن داشته باشند، شاید جذاب تر باشد. سریال نوروز رنگی ایده خوب و نسبتاً جالبی دارد. سفر به گذشته های شاد و زیبا در اوج روزهایی که پر از نا امیدی و ناراحتی است. اما شاید بی راه نباشد اگر بگوییم در پردازش این ایده، چندان موفق عمل نکرده است. میشد این سریال را استخوان دار تر و محکمتر ساخت و با دادن شاخ و برگ های بیشتر، فاکتورهای بیشتری برای جذابیت آن اضافه کرد.
در هر حال، میتوانیم از نوروز رنگی به عنوان یک سریال طنز معمولی نام ببریم. سریالی که به یکبار دیدنش می ارزد. البته ناگفته نماند که به دلیل کاربرد لهجه مشهدی و موقعیت مکانی سریال، طرفداران خراسانی و مشهدی آن کم نبودند و این را میشود از کامنت های اینستاگرامی این سریال متوجه شد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.