شماره پروانه نمایش: ۸۶۳۱۲ – ۱۵۵/۸۷
نام مجموعه: سریال تلویزیونی راه بی پایان |
سال و کشور تولید کننده: ۱۳۸۵، ایران|
فرمت: Dvd – Vob|
کیفیت: بسیار خوب|
نوع تصویر: Full Screen|
رزولیشن تصویر: ۷۲۰*۵۷۶|
تعداد قسمتها:۲۶ قسمت|
تعداد دیسک:۵ دی وی دی|
توضیحات: ضبط شده از شبکه سوم سیما|
بازیگران و نقش آنها
آتیلا پسیانی در نقش بهزاد توتونچی
فرهاد اصلانی در نقش اکبر ابوالحسنی
سید مهرداد ضیایی در نقش کامران صارمی
هومن سیدی در نقش منصور پور وطن
آزاده صمدی در نقش غزل توتونچی
بیتا سحرخیز در نقش مینا
محبوبه بیات در نقش منیر خانوم
مهران رجبی در نقش میکائیل
بابک بهشاد در نقش وحید
مجید یاسر در نقش علی
فرمیسک فاریا در نقش سارا
حمید مهین دوست در نقش سعید تمدن
مهدی صباغی در نقش خلیل پور وطن
مسعود کرامتی در نقش دکتر محسن نیک نظر
محمد عمرانی در نقش سرگرد ملکان
سعید پیر دوست در نقش دوست ابوالحسنی
فهیمه امن زاده در نقش منشی ابوالحسنی
کیانوش گرامی در نقش راننده وانت
حمیدرضا هدایتی در نقش شیرزاد
علا محسنی در نقش بهدوج
نویسندگان:
علیرضا بذر افشان
مهدی شیرزاد
کارگردان:
همایون اسعدیان
مجموعهٔ تلویزیونی راه بی پایان جزو مجموعههایی محسوب میشود که مورد توجه منتقدین قرار گرفته است و نقدهای زیادی در مجلات و نشریههای تخصصی و غیرتخصصی دربارهٔ این مجموعه منتشر شده است و توسط منتقدین بسیاری از زوایای مختلف مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. برخی از منتقدین کارگردانی کار را وجه تمایز آن میدانند و برخی دیگر فیلمنامهٔ راه بیپایان را عامل اصلی موفقیت آن قلمداد میکنند. محمدتقی فهیم از جمله منتقدانی است که به وجه کارگردانی کار اهمیت بیشتری میدهد او طی نقد مفصلی در مجله سروش کارگردانی درست اسعدیان را دلیل اصلی موفقیت این سریال میداند، او در این باره مینویسد: « «قاب» های راه بی پایان را به نمونههای دیگر در سریالهای در حال پخش، مقایسه کنیم آن وقت به این مهم دست مییابیم که اگرچه قصه و شخصیتپردازی و گرهافکنی و غیره در یک کار نمایشی با اهمیت هستند، اما آن چیزی که درجه نخست و قبل از هر چیزی بیننده را مجذوب میکند و به ویژه توجه خواص را جلب میکند، همین قابها و تصاویر استاندارد است، چیزی که برای همایون اسعدیان از اهمیت به سزایی برخوردار بوده و پیشاپیش نیمی از توفیق او را تضمین کرده است، اما رضا درستکار بیشتر به وجه فیلمنامهای این مجموعه توجه میکند و نقطهٔ قوت آن را نشان دادن مسائل اجتماعی در قالبی دراماتیک ارزیابی میکند. او در این باره مینویسد: «مجموعه راه بی پایان توانسته است موضوعات مختلف روحی و روانی متلاطم در جامعه و آشفته را به درستی به تصویر بکشد و مهمتر این که کمک کرده است تا به موضوع درام جدیتر نگاه شود. این مجموعه با پرداخت زیرکانهای که به موضوع دارد به مخاطب هشدار میدهد و نظر مخاطب را به طور جدی به خود جلب کرده است و این جای تحسین دارد. محدثه واعظیپور در فیلمنگار متمایز بودن فیلمنامهٔ راه بیپایان نسبت به سایر مجموعههای تلویزیونی ایرانی را در باورپذیری آن میداند، او مینویسد: «تصویر باورپذیری که در خلافکارهای مدرن در راه بی پایان میبینیم، قابل توجه است. در مجموعههای ایرانی، تصویری که از خلافکارها و باندهای مخوفشان دیدهایم، معمولاً کاریکاتوری بوده اما در راه بیپایان با آدم بدهایی روبهروییم که شرارت و سبعیتشان را زیر ظاهر مدرن و مرفهشان پنهان کردهاند. خونسردی آنها در مواجهه با جرمهای مختلف، تصویری حرفهای از آنها میسازد، تصویری که هم جذاب است و هم ترسناک! محسن بیگآقا در مجله فیلم نیز راه بی پایان را از نظر فیلمنامهای مورد بررسی قرار میدهد. او هر چند معتقد است عنوان بهترین سریال سال شبکهٔ سوم تا کنون را میتوان به این مجموعه اختصاص داد و فیلمنامه و کارگردانی و بازیگری را در خور توجه میداند، اما به عنوان انتقاد از سریال مینویسد: «اما نکتهٔ آخر، حضور پلیس در قسمتهای پایانی است که، تأثیر روایت را کمرنگ و سریال را به اثری خنثی تبدیل کرده است.
نقد و بررسی سریال راه بی پایان
اصولا کارهای نمایشی تعریفی دارد که می توان آن را این طور خلاصه کرد؛ ملودرامی با سوژه های تین ایجری و مثلث عشقی با رویکرد به معضلات اجتماعی و فرانگاهی به فاصله طبقاتی موجود در جامعه. نتیجه این معجون می شود کار همایون اسعدیان که هر چهارشنبه شب از شبکه سوم سیما در حال پخش است.
در این اثر به واقع محور و موضوع محوری آن مشخص نیست و به هر سمت و سو با مضامین گوناگون که در بالا به آن اشاره شد گریزی زده است. آن چه که در این نوشتار مورد بحث ارزشیابی اثری است که نمی توان آن را مفید مطلق و یا سیاه مطلق در نظر گرفت، بلکه موضوع اساسی این است که کارگردان چقدر توانسته هنر خود را به نمایش بگذارد و معانی متفاوت و گاه متضاد را کنار هم جمع کند و اثری قابل طرح و تاثیرگذار به مخاطب تیزبین ارائه کند.
به راستی خط سیر داستان زیگزاگ وار است و از یک خط مستقیم و ممتد پیروی نمی کند. به عنوان نمونه چگونه عشق یک مرد طی یک دهه تبدیل به نفرت می شود و دلیل درستی برای این تنفر وجود ندارد، زیرا در به وصال نرسیدن این عشق و علاقه شخصیت زن داستان بی تقصیر بوده و اتفاقا پدر این دختر که شریک تجاری پسر است، مقصر است.
البته این رویکرد خلاف جهت قصه تکراری انتقام گیری پسر از پدر دختر می باشد و از ظهور یک غول بی شاخ و دم خبری نیست.
نکته دیگری که می توان آن را از نکات بارز این اثر دانست این نکته است که راه بی پایان از قسمت ابتدایی تا به حال مدام در حال شکست کلیشه و شنا کردن بر خلاف جهت آب است و این موضوع را می توان در تک تک قسمت های پخش شده مشاهده کرد.
این موضوع نکته کوچکی نیست که بتوان به سادگی از آن عبور کرد، زیرا راه بی پایان توانسته مثل معدود آثاری با این رویکرد، کلیشه همیشگی سریال های صداوسیما را با تکیه بر پایان خوش به شکلی که در ۱۵ دقیقه انتهایی سریال به یکباره همه چیز درست می شود و عروس و داماد سال های سال با هم زندگی می کنند، در هم بشکند.
این رویکرد ذائقه مخاطب را آن قدر تنزل داده که با کوچکترین تغییر در این کلیشه سریال بی معنی، بی مزه، بی سروته قلمداد می شود و هیچ فیلم سازی به خود زحمت نداده فیلم و سریالی را با پایانی باز به پایان برساند و نتیجه گیری را به مخاطب واگذار کند تا سطح فکری و دانش رسانه ای مخاطب را ارتقا دهد و از بیننده یک کارشناس خبره بسازد. این روش فیلم سازی چند حسن دارد که اولین آن این است که مخاطب دیگر پایان فیلم را حدس نمی زند و این موجب می شود که مخاطب تا پایان اثر با فیلم ساز همراه باشد. دوم این که تقویت حس داستان پردازی مخاطب است و سوم احترام به شعور بیننده است که این نکته پایانی با تمام نکات قابل ذکر برابری می کند.
وقتی یک هنرمند اثر خود را به صورت پایان باز و نیمه تمام نه به لحاظ فیلم سازی، بلکه در حوزه معناشناسی و پیام رسانی واگذارد تمام مخاطبان با اثر همراه و همدل می شوند، به نوعی با آن به شدت همذات پنداری می کنند و سعی می کنند حتما آثار بعدی هنرمند چه در حوزه داستان چه در حوزه فیلم و حوزه های دیگری هنری را دنبال کنند و برای هنرمند هیچ چیز بالاتر از آن نیست که مخاطب او را از خود بداند و به آثار، پیام، هدف و معنا مورد نظر او ارج بنهد.
هم اکنون می توانید سریال راه بی پایان را با بسته بندی شکیل و زیبا از سه سایت ما خرید بفرمایید:
هنوز بررسیای ثبت نشده است.