نقد و بررسی فیلم سینمایی هت تریک

نقد و بررسی فیلم ایرانی هت تریک – منتقد : بابک مهر ورز

خلاصه داستان:

داستان فیلم از جایی آغاز می شود که لیدا و فرزاد ( پریناز ایزدیار و امیر جدیدی ) که به همراه دوست مشترکشان کیوان ( صابر اَبَر ) و خانمی که به تازگی با کیوان دوست شده ( ماهور الوند ) در یک مهمانی در خارج از شهر به سر می برند، تصمیم می گیرند شبانه به تهران بازگردند اما در میانه راه با یک جسم تصادف می کنند. به واسطه این تصادف، این چهار نفر از ترس پا به فرار می گذارند و تصمیم می گیرند به منزلی بروند و به آرامی درباره این مسئله فکر کنند اما…

کارگردان :

رامتین لوافی : وی فارغ التحصیل سینماست و فعالیت خود را با عکاسی و ساخت فیلم کوتاه آغاز کرد و نخستین فیلم سینمایی اش به نام « آرام باش و تا هفت بشمار » را هم در سال ۱۳۸۶ ساخت. وی در سال ۱۳۸۹ نخستین فیلم بلند سینمایی اش به نام « برلین منفی هست » را کارگردانی کرد که نامزد ۹ سیمرغ بلورین در جشنواره فیلم فجر بود.

هت تریک و ربط آن به اصغر فرهادی!

تبعیت از میراث اصغر فرهادی در سینمای ایران در چند سال اخیر به یک اپیدمی تبدیل شده است و بسیاری از فیلمسازان داخل، رونوشتی از آثار فرهادی را با بازیگران و طراحی صحنه جدید می سازند که شباهت شان با یکدیگر نگران کننده است. « هت تریک » در میان این از دسته از آثار اما وضعیت به مراتب بهتری دارد چراکه نویسنده و کارگردان فیلم به خوبی می دانسته که تنها راه فرار از شکست، توجه کامل به دراماتیزه کردن داستان و مهمتر از آن، ایجاد گره های منطقی در قصه است.

رامین لوافی به عنوان کارگردان « هت تریک » می دانسته که قصه فیلم او چندان پربار نیست و حتی به سختی می تواند در قامت یک اثر بلند سینمایی ظاهر باشد. فیلمنامه « هت تریک » به راحتی می توانست در یک فیلم کوتاه به تصویر تبدیل شود و اتفاقاً ایجاد گره و گره گشایی های آن نیز با ضرباهنگ بهتری انجام شود. اما با اینحال این قصه کم فروغ و بدون مانور، به خوبی توانسته گره های پیچیده ( و البته درست ) در ارتباط با ۴ شخصیت محوری داستان ایجاد نماید تا قضاوت تماشاگر از حقیقت در طول داستان هر چند دقیقه یکبار دستخوش تغییر شود که یک نکته مثبت برای رامین لوافی محسوب می شود.

لوافی به خوبی با نشانه گذاری های تصویری، هویت آدمهای قصه را عیان می سازد. به عنوان مثال زندگی لیدا و فرزاد اگرچه بزودی قرار است با ورود یک فرزند به بلوغ بیشتری برسد اما کماکان در درک متقابل از یکدیگر عاجز هستند. آن دو از عدم اعتماد متقابل به یکدیگر رنج می برند و در ذهن پریشان شان همواره آن یکی احتمال بی وفایی دارد. اما المان های زندگی رها متفاوت از زندگی آنهاست. رها معنای زندگی را می شناسد و حتی اگر آن زندگی به پایان رسیده باشد سعی می کند به آن جانی دوباره ببخشد. این اصل در سکانس شکسته شدن گل به وضوح به تصویر کشیده شده. جایی که فرزاد با بی اهمیتی از کنار آن می گذرد اما رها زندگی مجدد را به گل باز می گرداند.

یکی از مهمترین وظایف فیلمساز در مواجه با اثری که متکی به شخصیت ها و عنصر تعلیق در فیلمنامه است، شخصیت پردازی است که روی هم رفته باید گفت لوافی در تحقق این اصل به خوبی عمل کرده. تزریق اطلاعات درباره آدمهای قصه یک شمشیر دو لبه است چراکه اگر فیلمساز در انتها نتواند غافلگیری بزرگی در قصه رقم بزند، این شخصیت پردازی تدریجی در نهایت می تواند یک نقطه ضعف بزرگ برای اثر قلمداد شود. اما « هت تریک » در این زمینه هوشمند عمل کرده و در تمام طول دقایق فیلم مخاطب را کنجکاو نگه می دارد و اجازه هیچگونه حدس و گمانی به او نمی دهد. می توان گفت لوافی در این زمینه یکی از بهترین مقلدان اصغر فرهادی بوده است!

بازیهای خوب بازیگران دیگر برگ برنده لوافی محسوب می شود. چهار بازیگر اصلی فیلم و ارتباط آنها با یکدیگر به درستی اجرا شده و بازیگران به خوبی توانسته اند به باورپذیری هرچه بیشتر داستان کمک نمایند. ماهور الوند در اینجا یکی از بهترین بازیهای خود را تجربه کرده که پیش از این برای او یک جایزه مهم هم در جشنواره جهانی فیلم فجر به همراه آورده بود. امیر جدیدی ، صابر ابر و پریناز ایزدیار نیز به خوبی نقش های خود را ایفا کرده اند و نمی توان ایرادی به کارشان وارد دانست.

« هت تریک » اثر خوب اما فراموش شدنی است. فیلم جدید لوافی شبیه ده ها فیلم دیگری است که در طول سال گذشته سینمای ایران به اکران درآمده و البته که از حیث جزئیات به مراتب از آنها بهتر عمل می کند. اما حقیقت آن است که فیلم هیچ ویژگی برای به یاد ماندن ندارد. تمام موارد مطرح شده در داستان تکراری است و فقط در اینجا نحوه ارائه آن به مخاطب با پرداخت بهتر و هوشمندانه تر انجام شده است. در واقع باید گفت که « هت تریک » یک فیلم خوب کاملاً تکراری است!

فروشگاه اینترنتی طنین

به نقل از سایت : مووی مگ