گیاه دارویی علف شور و خواص درمانی آن

نام و مزاج

گیاه دارویی علف شور بر مبنای نظر اطبای طب سنتی دارای طبیعت سرد و خشک می باشد.

معرفی

گیاه دارویی علف شور به صورت بوته ای یک ساله ، ساقه و برگهای آبدار و گوشتی ، دارای انشعابات و شاخه های گسترده بر روی اراضی شور و بحالت کپه ای دیده می شود.

گیاهى ایستا، به ارتفاع ۱۵ تا ۱۵۰ سانتى‌متر که توسط بذر تکثیر مى‌یابد. ساقهٔ آن از پائین تا بالا منشعب بوده و ظاهرى درختچه‌اى دارد. انشعابات آن باریک و محکم و فاقد کرک هستند.

برگهای علف شور کوتاه ، آبدار و گوشتی ، گلهایی سبز متمایل به زرد و میوه هایی رنگین که در فصل پاییز قابل مشاهده است.

 علف شور در نواحی مختلف بیابانهای حوضه مسیله ، دشت کویر ، حاشیه دقهای بیابانی مانند بیابان سیاه رگه و چهار طاغی می روید.

یکی از بهترین گیاهانی است که در مناطق غیر شور ولی کم باران می تواند کاشته شود.

بیشتر خاصیت دارویی علف شور مربوط به برگ آن است.

خواص

این گیاه دارویی اثرات هیجان آور ، قاعده آور و ضد کرم دارد.

آب گیاه تازه یک دوای عالی برای ادرار آوری است.

برای تنظیم فشار خون از این گیاه بهره می گیرند.

اعضاء این گیاه داری اثر ملین, ضد اسکوربوت, و مدر است

برای تنظیم فشار خون از این گیاه بهره می گیرند.

از آن به عنوان یک تصفیه کننده خون یاد می شود.

برای رفع مشکلات پوستی کارساز است.

این داروی گیاهی، در درمان عوارض ناشی از کمبود ویتامین C موثر است.

استفاده از خاکستر این گیاه دارویی برای رفع خارش پوست مفید می دانند.

موارد منع مصرف

نباید بیش از حد استفاده شود و در مصرف آن اعتدال و احتیاط داشت.

منبع: https://tabaye.ir

گرد آوری: مجله اینترنتی بانوی خاص

ارائه شده در: مجله اینترنتی طنین